ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 มาตรา 108 : ให้นายจ้างซึ่งมีลูกจ้างรวมกันตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป จัดให้มีข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานเป็น “ภาษาไทย” และข้อบังคับนั้นอย่างน้อยต้องมีรายละเอียดเกี่ยวกับรายการ ดังต่อไปนี้

          (1) วันทำงาน / เวลาทำงานปกติ / และเวลาพัก

          (2) วันหยุดและหลักเกณฑ์การหยุด

          (3) หลักเกณฑ์การทำงานล่วงเวลา และการทำงานในวันหยุด

          (4) วันและสถานที่จ่ายค่าจ้าง / ค่าล่วงเวลา / ค่าทำงานในวันหยุดและค่าล่วงเวลาในวันหยุด

          (5) วันลาและหลักเกณฑ์การลา

          (6) วินัยและโทษทางวินัย

          (7) การร้องทุกข์

          (8) การเลิกจ้าง / ค่าชดเชย / และค่าชดเชยพิเศษ

          ให้ “นายจ้าง” ประกาศใช้ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานภายใน 15 วัน นับแต่วันที่นายจ้างมีลูกจ้างรวมกันตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป และให้นายจ้างจัดเก็บสำเนาข้อบังคับนั้นไว้ ณ สถานที่ประกอบกิจการ หรือสำนักงานของนายจ้างตลอดเวลา และให้ส่งสำเนาข้อบังคับให้แก่อธิบดีหรือผู้ซึ่งอธิบดีมอบหมายภายใน 7 วัน นับแต่วันประกาศใช้ข้อบังคับดังกล่าว

          ให้อธิบดีหรือผู้ซึ่งอธิบดีมอบหมายมีอำนาจสั่งให้นายจ้างแก้ไขข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานที่ขัดต่อกฎหมายให้ถูกต้องภายในเวลาที่กำหนด

          ให้นายจ้างเผยแพร่และปิดประกาศข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานโดยเปิดเผย ณ สถานที่ทำงานของลูกจ้าง เพื่อให้ลูกจ้างได้ทราบและดูได้โดยสะดวก

          ทั้งนี้ ถ้านายจ้างผู้ใดไม่จัดทำข้อบังคับการทำงานตามกฎหมาย ก็จะมีระวางโทษปรับถึง 20,000 บาท (ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงานฯ มาตรา 146) ดังนั้น นายจ้างต้องจัดทำ “ข้อบังคับการทำงาน” ให้ถูกต้องตามกฎหมายคุ้มครองแรงงานฯ

หัวข้อการบรรยาย

          1. ข้อความทั่วไป

          2. เงื่อนไขการว่าจ้างและการบรรจุพนักงาน

          3. วันทำงาน เวลาทำงาน และเวลาพัก

          4. วันหยุด และหลักเกณฑ์การหยุด

          5. หลักเกณฑ์การทำงานล่วงเวลาและการทำงานในวันหยุด

          6. วันและสถานที่จ่ายค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา ค่าทำงานในวันหยุดและค่าล่วงเวลาในวันหยุด

          7. วันลา และหลักเกณฑ์การลา

          8. วินัยและโทษทางวินัย

          9. แนวทางในการพิจารณาโทษทางวินัย และการพักงาน

          10. การร้องทุกข์ และการพิจารณาข้อร้องทุกข์

          11. การเลิกจ้าง การจ่ายค่าชดเชย และค่าชดเชยพิเศษ

          12. การโยกย้าย และการเปลี่ยนตำแหน่งหน้าที่งาน

          13. บทเฉพาะกาล

ประเด็นสำคัญพิเศษ : อาทิ

          ให้การเกษียณอายุถือเป็นการเลิกจ้าง และกรณีที่ไม่ได้มีการกำหนดอายุการเกษียณให้นับว่า 60 ปี ถือเป็นการเกษียณอายุหรือไม่ และนายจ้างจะต้องจ่ายเงินชดเชยเท่าไหร่ หากนายจ้างที่จงใจฝ่าฝืนไม่จ่ายเงินชดเชย จะต้องถูกลงโทษทั้งจำทั้งปรับ ทั้งคิดค่าดอกเบี้ยในการจ่ายเงินล่าช้าปีละ 15 % และสามารถคิดอัตราค่าปรับเพิ่มเติมอีก 15 % ของเงินต้นทุกๆ 7 วัน เป็นต้น

          การแก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 118 กำหนดอัตราค่าชดเชย กรณีนายจ้างเลิกจ้าง สำหรับลูกจ้างทำงานติดต่อกันครบ 20 ปีขึ้นไปได้ค่าชดเชย 400 วัน จากเดิมกำหนดไว้ 10 ปีขึ้นไปได้ค่าชดเชย 300 วัน

          แก้ไขเพิ่มเติมมาตรา 41 กำหนดให้ลูกจ้างเป็นหญิงมีครรภ์ มีสิทธิลาเพื่อตรวจรักษาสุขภาพก่อนคลอดบุตร เพิ่มเติมนอกเหนือจากการลาเพื่อคลอดบุตร

          เพิ่มเติมมาตรา 59 โดยกำหนดให้จ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างเป็นหญิงมีครรภ์ในวันลา เพื่อตรวจรักษาสุขภาพก่อนคลอดบุตรด้วย กล่าวคือแรงงานหญิงจะไปตรวจครรภ์ก็สามารถลาและได้ค่าจ้างด้วยเช่นกัน ให้รวมทั้งค่าจ้างต้องจ่ายให้ตามกฎหมาย เป็นต้น

          เพิ่มมาตรา 55/1 กำหนดให้นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างให้แก่ลูกจ้างในวันลาเพิ่มกิจธุระอันจำเป็น ปีหนึ่งไม่น้อยกว่า 3 วันทำงาน ไม่ว่าจะลาบวชหรือลาเพื่อกิจธุระใดก็ตาม

วิทยากร         รองศาสตราจารย์เพิ่มบุญ  แก้วเขียว

- อดีตอาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง

- ที่ปรึกษากฎหมายธุรกิจและการวางแผนภาษีอากร

- วิทยากรด้านกฎหมายธุรกิจและการวางแผนภาษีอากร

- อาจารย์พิเศษด้านกฎหมายภาษีอากร

- ผู้เขียนหนังสือและบทความด้านกฎหมายธุรกิจและภาษีอากรลงวารสารต่างๆ

 

กำหนดการ	วันที่ 6 ตุลาคม 2565	บุคคลทั่วไป	4,500 + 315 = 4,815
เวลา	09.00-16.00 น.	สมาชิก, โอนเงินก่อน 30 ก.ย.65	4,000 + 280 = 4,280
	ลงทะเบียน 3 ท่านขึ้นไป เหลือท่านละ 3,500 บาท		3,500 + 245 = 3,745
สถานที่	โรงแรมโนโวเทล สุขุมวิท 20

กรุณาดาวน์โหลดหลักสูตรและใบลงทะเบียนที่นี่ หรือกรอกข้อมูลในแบบฟอร์มด้านล่างเพื่อลงทะเบียน